من زبانم الکن است بانو نمیتوانم آن چیزی راکه لایقش هستید در وصف شما بنویسم. کوچکتر از آنم که به قلم بیاورم هر آنچه را که هست
اما صادقانه بگویم : دوستتان دارم
من آماده ام من ایستاده ام من سرو میشوم من تکیه گاه میشوم
من گوش به فرمانم بانوجان
منم آماده به خدمت...
منم همرزم منم همراه منم پرچمدار ولایت
دوستتان دارم بانو
پای عهدم میمانم
میلاد سراسر نور و برکتتان مبارک
پیوند مهروماهم دراین روز مبارک
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت روز اعتراض زنان کشورم مینویسم
به مناسبت بی بصیرتی و کج فهمیِ رضاخان
به مناسبت روزی در تاریخ که ماندگار شد و من با افتخار از پیامد اون یاد میکنم
مینویسم با قلمی که از زبان من در صفحه وبم نوشته میشه اما مثل خار در چشم دشمنم فرو میره
با افتخار ، با حجاب بودن و حیای زنان سرزمینم رو به رخ کج فهمانِ فرنگ زده ای میرسونم که همچنان رویاهای پوچ و خامی در سر دارند.
رضاخان زاده ها! دیدید که جدتون نتونست کاری رو انجام بده که جناب آتاترک در دیار خودش پیاده کرد؛ حتما میدونید چرا؟! پشت این قوم و فرهنگِ ایرانی ما، یک اصل و یک غیرتِ دینیِ همیشه شعله ور وجود داره که بهش میگیم فرهنگ ایرانی اسلامی!
این اسلام همیشه پابرجاست و تاوقتی اعتقادِ اسلامیِ ما ریشه در جان و روح و تفکراتمون داره، هیچ چیز رو یارای مقابله با همیچین موج انقلابی نیست.
رضاخان که هیچی!بزرگ تر از اونم نتونستن هیچ غلطی رو مرتکب بشن
اینو داشته باش تا بقیه اش رو در پست های بعدیم بشنوی
امروز زدم از خونه بیرون با یه دوست چادری که نقاب هم به سر داشت؛ راستش بار اولم بود که تو شهر خودمون با یه خانم چادری پوشیه دار قدم میزدم. خیلی عادی شبیه همه مردم راه میرفتیم،حرف میزدیم و خرید می کردیم. اما چیزی که برام عادی نبود...
