من زبانم الکن است بانو نمیتوانم آن چیزی راکه لایقش هستید در وصف شما بنویسم. کوچکتر از آنم که به قلم بیاورم هر آنچه را که هست
اما صادقانه بگویم : دوستتان دارم
من آماده ام من ایستاده ام من سرو میشوم من تکیه گاه میشوم
من گوش به فرمانم بانوجان
منم آماده به خدمت...
منم همرزم منم همراه منم پرچمدار ولایت
دوستتان دارم بانو
پای عهدم میمانم
میلاد سراسر نور و برکتتان مبارک
پیوند مهروماهم دراین روز مبارک
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت روز اعتراض زنان کشورم مینویسم
به مناسبت بی بصیرتی و کج فهمیِ رضاخان
به مناسبت روزی در تاریخ که ماندگار شد و من با افتخار از پیامد اون یاد میکنم
مینویسم با قلمی که از زبان من در صفحه وبم نوشته میشه اما مثل خار در چشم دشمنم فرو میره
با افتخار ، با حجاب بودن و حیای زنان سرزمینم رو به رخ کج فهمانِ فرنگ زده ای میرسونم که همچنان رویاهای پوچ و خامی در سر دارند.
رضاخان زاده ها! دیدید که جدتون نتونست کاری رو انجام بده که جناب آتاترک در دیار خودش پیاده کرد؛ حتما میدونید چرا؟! پشت این قوم و فرهنگِ ایرانی ما، یک اصل و یک غیرتِ دینیِ همیشه شعله ور وجود داره که بهش میگیم فرهنگ ایرانی اسلامی!
این اسلام همیشه پابرجاست و تاوقتی اعتقادِ اسلامیِ ما ریشه در جان و روح و تفکراتمون داره، هیچ چیز رو یارای مقابله با همیچین موج انقلابی نیست.
رضاخان که هیچی!بزرگ تر از اونم نتونستن هیچ غلطی رو مرتکب بشن
اینو داشته باش تا بقیه اش رو در پست های بعدیم بشنوی
امروز زدم از خونه بیرون با یه دوست چادری که نقاب هم به سر داشت؛ راستش بار اولم بود که تو شهر خودمون با یه خانم چادری پوشیه دار قدم میزدم. خیلی عادی شبیه همه مردم راه میرفتیم،حرف میزدیم و خرید می کردیم. اما چیزی که برام عادی نبود...
یه وقتایی نمیتونم با خودم کنار بیام ولی سعی میکنم قضاوتتون نکنم.واقعا چقدر هوا گرمه! خدایا شکرت ....
نمی‌فهمم مثلا شما فکر میکنید ما گرممون نمیشه! یا مثلاً زیر چادرمون کولر وصله!! ادب هم چیز خوبیه ها! یکم حرمت زنانگی های همدیگه رو داشته باشیم؛ دیگه حجب و حیا رو که نباید همراه با یه لیوان آب خنک تو این گرما نوش جان کنید خواهر من که!
هوا خیلی گرمه ولی فک نمیکنم به گرمای .... ولش ... بی خیال
.
×××: 💥💥💥
××:بعدن نوشت: آیت الله بهاء الدینی رحمت الله علیه:
اگر زنان چادری می خواستند نشانشان می دادم عرقی که در فصل گرما به خاطر حفظ حجاب می ریزند،دانه دانه اش خورشید است.
.
بعد از یه روز کاری شلوغ و خسته کننده وقتی داشتم از بین جوابای آماده شده دنبال کد 2615-10 میگشتم، صدای مهربون سمیه رو شنیدم: "سلام خااااااااانووووم" سرمو بلند کردم. خودش بود
دستاشو گرفتم و بغلم کرد. پشت چادر مشکی قشنگش محدثه رو دیدم. چشای درشت سبزش تو صورت سفیدش برق میزد.
"باباش نبود که بره دنبالش، من رفتم مدرسه اوردمش؛گفتم بیام دنبال جواب مامان. "
رو لباس مدرسش چادر ملی پوشیده بود. لبه های آستینش و دور سرش یه نوار زیبایی داشت. مادر و دختر هر دو عین هم چادر به سر داشتن.محدثه چقدرررر خانوم بنظر میرسید. خیلی دوست داشتم لپاشو بکشمو قوربون صدقش برم اما خجالت میکشیدم. از وقتی با سمیه آشنا شدم، تعصب خاصی رو حجاب و چادرش داشت. دارم فکر میکنم که عقاید مادر محدثه 6 ساله ؛ چقدر با عقاید مادر تارای 10ساله متفاوته! تارا هم خیلی شبیه مادرشه با این تقاوت که نه لبه ی یراق چادرش ؛ که لیاس کوتاهش و موهای برهنش شبیه لباس ها و مدل موهای مادرشه.
ما داریم چیکار میکنیم با خودمون؟
