سلام بر حسین (ع)

حســـــین عشـــــــق منــــــــــی....

وقتی به کربلا بازگشتی، دیگر نه علم داری بود و نه علی اکبری...

دیگر خیمه ها سوخته نبودند...

دیگر حسینت را ندیدی...

این روزها که به کربلا میرسند، همانطور که خودتان فرمودید، عاشقان حسینت مانند زنان شوهرمرده شیون و زاری به راه می اندازند. می دانی عمه جان! انگار همه شان  تشنه اند شنیده ام آن جا حرمش دریاست بزرگ و عمیق... شنیده ام سیراب میشوند وقتی به بارگاه حسین تشنه لبت میرسند...

غرق میشوند ... 

عطشش دارد دیوانه ام میکند عمه سادات.... من تشنه ام...