بهار که بیاید همه ی گل ها لبخند میزنند
بهار که بیاید خاک نفسی تازه میکند
بهار که بیاید بغض های آسمان می ترکد
بهار که بیاید...
اما
تو بیا تو بیا که با آمدنت بهار راهم باخود خواهی آورد
زمستان هم بهار می شود
درختان زنده می شوند
دیگر زمستان فصل نرگس نیست
نرگس هم در بهار گل میدهد...
.
.
کدامین گناه مرا از دیدن بهار روی تو محروم کرده ست!!؟
کدامین گناه...
.
.
پاییز به وقت دلتنگی
صدای جیک جیک گنجشکها و درختهایی که برگ ندارن. آسمون دلش گرفته و میخواد بباره .هوا هوای گریه ست و خلاصه اینکه همه چی جوره تا بهونه کنی تقصیر پائیزه که دلم گرفته
خوشمزه بودن خرمالو و پرتقال نارنگی دل انگیزه اما غروب پاییز ، غم انگیز!
بیچاره پاییز...
امشب شب روضه ست
شب اشک و تنهایی ...
امام علی جانم تسلیت...
×××: سرمایه محبت زهراست دین من...
بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت روز اعتراض زنان کشورم مینویسم
به مناسبت بی بصیرتی و کج فهمیِ رضاخان
به مناسبت روزی در تاریخ که ماندگار شد و من با افتخار از پیامد اون یاد میکنم
مینویسم با قلمی که از زبان من در صفحه وبم نوشته میشه اما مثل خار در چشم دشمنم فرو میره
با افتخار ، با حجاب بودن و حیای زنان سرزمینم رو به رخ کج فهمانِ فرنگ زده ای میرسونم که همچنان رویاهای پوچ و خامی در سر دارند.
رضاخان زاده ها! دیدید که جدتون نتونست کاری رو انجام بده که جناب آتاترک در دیار خودش پیاده کرد؛ حتما میدونید چرا؟! پشت این قوم و فرهنگِ ایرانی ما، یک اصل و یک غیرتِ دینیِ همیشه شعله ور وجود داره که بهش میگیم فرهنگ ایرانی اسلامی!
این اسلام همیشه پابرجاست و تاوقتی اعتقادِ اسلامیِ ما ریشه در جان و روح و تفکراتمون داره، هیچ چیز رو یارای مقابله با همیچین موج انقلابی نیست.
رضاخان که هیچی!بزرگ تر از اونم نتونستن هیچ غلطی رو مرتکب بشن
اینو داشته باش تا بقیه اش رو در پست های بعدیم بشنوی
امروز زدم از خونه بیرون با یه دوست چادری که نقاب هم به سر داشت؛ راستش بار اولم بود که تو شهر خودمون با یه خانم چادری پوشیه دار قدم میزدم. خیلی عادی شبیه همه مردم راه میرفتیم،حرف میزدیم و خرید می کردیم. اما چیزی که برام عادی نبود...
