دلم طوفانی شدن می خواهد...

...

میدانی، من این پُستَم را خیلی دوست می دارم...

چرا ما اینگونه نباشیم؟

سلام

چندتا خاطره از شهدا

مطمئنم مطالب به دل شما هم می نشینه ( ــَ د )

بفرمایید.

فرشته

تازگی ها با فرشته آشِنا شدم

دختری مهربان با مقنعه ی چانه دارِ نخودی رنگ

میگفت از ابتدا چادری نبودم ؛ در خانواده ما فقط دو عمه ام چادر داشتند و لاغیر.

می گفت هیچ قیدو بندی نداشتم...

فرشته آرام حرف میزد، از چشمان درشت و مشکیِ درخشانش آرامش می بارید...

نمازش را عاشقانه می خواند

میان سجده هایش می ماندم که با عشق سر فرو می آوَرَد...

می گفت : از قرآن شروع کردم و بعد...

وقت نماز، دسته های لبه ی چادرفرشته شبیه بال فرشته ها می مانست

انگار می خواست پرواز کند

دریا می شد و موج می زد

به مثال فرشته ندیدم...

این همه تغییر!!! این همه خدایی شدن!!! این همه رنگِ خدایی گرفتن!!!

خدایا من هم دلم فرشته شدن می خواهد...

چیزی به نام آبِرو

این روزها ، انگـ ـ ـ ـار، قدِ لباسِ زنان و دخترانِ شهر من کوتاه و کوتاه تر می شود

و نگرانم از حیایی که رنگ می بازد

حیا درنگاهِ مردمانِ شهرم!

میگفت به دیده ی انتقاد(!!!) به خانمِ بد حجاب نگاه می کند؛ اما...

نه در گفتارش لحنی از امر به معروف بود و نه در نگاهش که نگران باشد؛ لذتِ دیدن را میدیدی در نگاهش...

دیگر کار به جایی می کشد که با طعنه ابرویی بالا بیاندازند و بگویند : دلم میخواد! به تو چه!؟

××: تَفَعُلی می زنیم به وب هوالعشق جان.

آخرش تا کجا؟

چرا بعضی خانم ها اینقدر حرفه ای عمل می کنند!!؟