رنگ و بوی این پارچه،چیز دیگری ست...

این سفره ی پربرکت گسترده است و مهمانی ادامه دارد... سفره ی اهل بیت، سفره ی خانِ گسترده ی حق... سفره ای که همه را به سویش می خوانند و این تویی، بانو جان،این تویی که لبخندی به لب میزنی و سر خم میکنی و با حیا مینشینی در بغلِ دستانِ خدا...

عزیزِ من،خواهرِ من،برای تو مینویسم که حجب و حیای دخترانه ات را هیچ وقت گم نخواهی کرد . نمیدانم روسری ات را تا کجای سرت منزل میدهی! مانتو ات را با چه مدلی انتخاب میکنی و آرایشِ نگاهت به کدام سو است!؟ میدانی! من عاشق همه ی دختران سرزمینم هستم... برایم فرقی نمی کند از کدام دیاری و در کجای این خاک گام بر میداری! برایم فرقی ندارد از کدام فروشگاه و کدام مارک و کدام سایز لباسِ بشریت را به تن میکنی! برایم فرقی ندارد...

تو بانویِ سرزمینِ منی...

میدانی، بارانِ رحمتش که اینجا، در این حوالیِ دلِ همه مان میبارد،همه را در بر میگیرد،همه را سیراب میکند... این تویی که دستانِ دلت را مرطوب نگه داری...

بانویِ من، تا به حال زیر آسمانِ نگاهش ایستاده ای! جرات خیس شدن را به خود داده ای! مطمئنم که توهم نوایِ این دعوت را شنیده ای...

آخر سفره شان گسترده است و هرچند بانو هم که باشیم،باز هم جا دارند... سفره شان خیلی بزرگ است، دوست داری چه رنگی باشد!! سفره عشقِ من از تصویرِ لطفِ خدایم و اهلِ بیتم آبی ست...

نامِ مادر سادات را شنیده ای!

خانم فاطمه زهرا،ابتدای این سفره اند و هرکسی را که دعوت باشد،دستش را میگیرند...

من از وقتی به دنیا امدم،چادری نبودم ....

میدانی،رنگ و بوی این پارچه،چیز دیگری ست...

عاشق َت می کند

نمیدانم اما ... میدانم اصلا چیز بدی نیست...

چندسالی است که توفیق حضور بر سر این سفره را دارم و از وقتی به دنیا آمدم صدایِ این دعوت در گوشم میپیچید...

دستانت را دراز کن و یک گوشه ی این سفره را بگیر... میدانی، من هم مثلِ تو دعوت شدم...

شاید حتی دیر تر ازشما بانویی که سال هاست چادر به سر داری و زودتر از شما بانو که هنوز لبیک نگفته ای به این دعوتِ آسمانی...

شاید هم 19 سال داری و تازگی ها چادر به سر کرده ای...شاید هم 9 سال داری و سنِ تکلیفت رسیده...

نمیدانم اما

سلام

تبریکِ من را پذیرا باش و نوشِ جانت این برکتِ سفره خانم...

××: میدانی، هیچ وقت این دعوت تمام نمیشود

××: باورکن حیای دخترانه ات را آن ها به تو میبخشند

××: اگر هنوز چادر به سر نکرده ای، یکبار امتحانش کن،میدانم اصلا چیز بدی نیست...

.

.

.